In voorbereiding op het verkrijgen van mijn omgevingsvergunning ben ik nu bezig met de praktische invulling van mijn ontwerp. En om eerlijk te zijn is dat ook wel fijn. Maanden lang ben ik bezig geweest met het denkwerk, met ontwerpen, met tekenen. Vrijwel iedere vrije minuut ging in de ontwikkeling van mijn ontwerp zitten. Maar nu de omgevingsvergunning is aangevraagd moet ik wachten op de uitslag. Eindelijk is al dat nachtwerk achter de rug.
Natuurlijk zit ik niet stil. Bedenken is één ding, uitvoeren is iets anders. En dus spreek ik met leveranciers, fabrikanten, aannemers. En hier komen wel verrassende zaken naar voren. Zo was ik in gesprek met een aannemer en bespraken middels open begrotingen wat we van elkaar verwachtten. In aanloop van de bouwvak liet hij echter steeds minder van zich horen: druk. Begrijpelijk, de bouw trekt weer aan, en in aanloop naar de bouwvak stapelen zich natuurlijk zaken op die je nog snel even wil afronden en dus voorrang krijgen. Maar ook na de bouwvak bleef het, ondanks herhaaldelijk bellen en e-mailen stil. Geen contact. En gezien mijn vorige ervaringen met slechte communicatie tussen bouwpartners betekent dat in dit geval ook: geen contract. Op zo’n manier wil ik niet met iemand samenwerken.
Veel beter contact is er met de vertegenwoordiger van H+H, de fabrikant van cellenbeton die het materiaal gaat leveren waaruit het casco van mijn woning wordt opgebouwd. Hij is enthousiast over mijn plannen, denkt mee over oplossingen en neemt uit eigen beweging contact op wanneer hij nog vragen heeft of suggesties. Hij was ook degene die suggereerde om het stapelen van de cellenbetonblokken zelf uit te voeren om zo kosten te besparen. Het uitmeten en stellen van posten wordt uiteraard door vaklieden gedaan, maar invullen, het simpele stapel en lijmwerk als het ware, wil ik nu zelf doen.
Ik wil mijn dak uitvoeren in horizontale Unilin dakpanelen. Maar omdat ik hier en daar sparingen in mijn dak nodig heb voor dakramen (licht van boven en extra ventilatie in de warme maanden), moeten deze panelen aangepast worden voor mijn specifieke situatie. Ik had nog wat vragen over hoe die panelen het beste gedimensioneerd konden worden, wat de overspanningen waren etc. Ook de constructeur had aangegeven dat de berekeningen van de dakpanelen bij de fabrikant vandaan moesten komen. Dus toch nog wat tekenwerk om extra tekeningen te maken met exacte maatvoering en aansluitdetails van hoe ik het dak voor ogen heb, zodat de technische dienst van Unilin hier een voorstel voor kan doen. Een goed gesprek met Unilin bracht verheldering en de werkzaamheden kunnen nu voorbereid worden.
Ook heb ik regelmatig contact met Peter van der Zijde van Solrif, leverancier van geïntegreerde zonnedaken. De zuidelijke helft van mijn dak wordt namelijk volledig bedekt met zonnecellen . Doordat ik de PV panelen gebruik als regenkering hoef ik geen dubbele dakbedekking te realiseren, wat weer een besparing oplevert. Natuurlijk moet ik wel goed nadenken over de uitvoering. De afmetingen van mijn dak zijn afgestemd op de afmetingen van de panelen, en het dak zou dus perfect geïntegreerd moeten kunnen worden. Maar de duivel zit in de details, en om ervoor te zorgen dat er voldoende ventilatie onder de panelen komt en alle randen netjes worden afgewerkt en aansluiten, is regelmatig contact en afstemming toch prettig.
Ik ben niet de enige die gaat bouwen. Wel de enige op mijn kavel uiteraard, maar er zijn nog meer kavels, en als ik kan samenwerken met een aantal buren levert dat potentieel weer besparing op. Na het wegvallen van de aannemer die te weinig communicatief was naar mijn mening, ben ik nu in contact met een andere aannemer die nog twee andere projecten heeft aangenomen om mijn kavel heen.
Ik ben ook nog in gesprek met een installateur, en wil binnenkort alle partijen die een relatie hebben tot de klimaatbeheersing en installaties in mijn woning samen om tafel hebben om mijn installatieconcept uit te leggen. Door dit aan iedereen tegelijk te doen heeft iedereen hetzelfde verhaal gehoord, en kan men reageren niet alleen op mijn voorstel, maar ook op elkaar, zodat er geen misvattingen of onduidelijkheden over elkaars werkzaamheden ontstaan.
En zo ben ik bezig met het verzamelen van alle legosteentjes die uiteindelijk mijn Active House moeten gaan vormen. Wachten is nu nog op de gemeente. Ik sta in de startblokken. Nu alleen nog het startschot.
Bas Hasselaar is projectmanager bij SBRCURnet en is momenteel bezig met de realisatie van een eigen Active House in Den Haag.
