Het is zover! Het begin van het einde is begonnen. Mijn woning is nu min of meer casco gereed. De boel is waterdicht, de gevels zijn afgewerkt en de steigers zijn verdwenen. Wat rest is installatiewerk en afwerking. En natuurlijk inrichting.
Begin april is mijn geïntegreerde zonnedak geïnstalleerd. In totaal 33 panelen met mono-kristallijne cellen, gevat tussen twee glasplaten, met een theoretisch maximaal opgewekt vermogen van 10 kW. Op papier zal de installatie per jaar ongeveer 8100 kWh opwekken, rekening houdend met het feit dat bijna de helft van de panelen naar het noorden zijn gericht. De installatie was eigenlijk vrij eenvoudig, vanaf het moment dat de dragende constructie eenmaal op zijn plek zat. Maar dat klinkt makkelijker dan dat het was.
Omdat de afmetingen van mijn dak (in de breedte) is afgestemd op de afmetingen van de panelen met slechts een paar cm speling, en de positie van de ramen weer is afgestemd op het aantal panelen dat er nog naast past, is het zaak om heel nauwkeurig te werk te gaan. Te beginnen natuurlijk met de dakramen. En waar op papier heel eenvoudig is te schuiven en te positioneren op de millimeter, hebben we het hier wel over de bouw. En in de bouw is een tolerantie van een centimeter of meer helemaal niet ongewoon. Mijn dakramen worden echter machinaal in een fabriek vervaardigd. De zonnepanelen net zo. Die hebben dus toleranties van millimeters. Prefabricage en integratie van de draagconstructie voor de zonnepanelen met de dakelementen is in ontwikkeling, maar helaas te laat voor mijn woning.
Het installeren van het zonnedak begint daarom met op de juiste plaats bevestigen van de dakramen. En hier stak nog een lastig puntje de kop op: mijn woning is de allereerste waar dit type zonnepaneel met dit type frame gecombineerd wordt. Consequentie was dat het frame nog getest moest worden op sterkte etc., want ik heb wel 25 jaar garantie. Dat betekende dat eerst gewacht moest worden op de aangepaste frames die uit Zwitserland komen. De exacte maatvoering van de panelen was dus nog niet bekend, want afhankelijk van de montage van de frames, die op hun beurt nog een aanpassing nodig hadden. De dakramen worden in hetzelfde frame bevestigd als de zonnepanelen. Hiermee wordt een perfecte waterdichting bereikt, en het ziet er super strak uit. Maar aangezien het raam wordt gemonteerd vóórdat de panelen gemonteerd worden, moet je wel de exacte afmetingen van de panelen weten en de afstand tot de gevel. Met nauwkeurig meetwerk van de aannemer is het gelukt de ramen op de juiste plaat in het dakvlak te zetten. De rest van de constructie volgde eigenlijk in een cascade. Mijn dak is nu bijna af, het is nog wachten op de dummies naast de ramen waar geen ruimte meer is voor een volledig paneel, en de daktrim.
Ook de dekvloer is aangebracht, dus de spaghettibrij van kabels en leidingen die over de verdiepingsvloer kroop is nu netjes uit het zicht. De trap staat op zijn plaats, de installateur is begonnen met het aanleggen van alle leidingen voor de capillaire verwarming en de stukadoor is om een offerte gevraagd. Mijn plafonds zullen door de stukadoor glad worden gesmeerd, de wanden wil ik zelf afwerken met leemstuc, waarvan er inmiddels twee bigbags in mijn tuin staan. De tegels en inrichting van mijn badkamer en toilet staan al te wachten om geïnstalleerd te worden en onlangs heb ik de vloer in mijn keuken en woonkamer besteld.
En zo nadert de oplevering. Over een maand hoop ik in mijn nieuwe woning te kunnen trekken. De werkzaamheden die nu ingepland zijn, zijn in feite het begin van het eind: de afwerking is begonnen. De volgende stap is inrichting en daarna verhuizen. Ik kan haast niet wachten. Doordat ik nu veel zelf aan het klussen ben in mijn nieuwe huis ervaar ik beter hoe de woning functioneert en aanvoelt. En dat is heel fijn. Op papier wist ik het al, maar nu ervaar ik in levende lijve hoe belangrijk bijvoorbeeld daglicht is in een woning. Iets waar mijn Active House omheen ontworpen is. Ik merk dat ik nu kritischer wordt op de woning waarin ik tijdelijk verblijf totdat ik kan verhuizen. Het kan zoveel beter, en het staat op me te wachten. Ik wil straks nooit meer weg uit mijn nieuwe huis. Waar immers vind ik een woning die me dezelfde kwaliteiten kan bieden?
Bas Hasselaar is projectmanager bij SBRCURnet en is momenteel bezig met de realisatie van een eigen Active House in Den Haag: Erasmushove.
